Dag 54 (donderdag): Espalais – Lectoure – 34 km – 709 hoogtemeters
- Reeds gesponsord bedrag
23.042 € - Reeds gestapte dagen
98 - Reeds gestapte kilometers
2854
Dag 54 (donderdag): Espalais – Lectoure – 34 km – 709 hoogtemeters
Gisterenavond was de eigenaar van dat kasteel daar toevallig aanwezig. Dan is het de gewoonte dat die Nederlander kookt voor hem. Wat ik niet verwacht had, ik mocht mee aan tafel zitten met de kasteelheer. Samen met nog een koppel dat ik niet kende. Dus met 4 aan één ronde tafel.
Al snel werd het duidelijk: hun wereld is zeker de mijne niet. Het eten was natuurlijk super lekker en het koste mij bijna niets. Maar geef mij maar een simpele omelet, samen met iemand uit mijn eigen vriendenkring.
Ben wel blij dat ik het meemaakte.
Vanmorgen om 7u stond er al een uitgebreid ontbijt op mij te wachten.
Toen was ik er alleen. Het smaakte me minstens even veel.
Ruud, die Nederlander was nog zo vriendelijk om mij met zijn auto terug naar mijn route te brengen.
Na eindelijk nog eens zeer goed geslapen te hebben, had ik er echt wel zin in.
Het weer zat ook mee, dus tijd om nog eens een stevige etappe te maken. Het werden uiteindelijk 34 gestapte km’s.
Ook weer een tijdje met dat madammeke gestapt. Wat een fysiek heeft die vrouw !! Qua leeftijd kon zij mijn ma geweest zijn…
4 kinderen, 13 kleinkinderen. Van ieder weet ze de naam EN geboortedatum. Geen gewone is dat, zeker als je 77 jaar bent.
Machtig hé, de foto van die plant die die zinken buis in haar macht heeft.
Precies een slang met haar prooi.
Vannacht kan ik samen met 9 andere pelgrims terug in een klooster overnachten. Er zijn hier nog 2 broeders.
Zij nemen de zorgen van 34 gemeentes op zich. Begin daar eens aan…
Het eten was er lekker, maar zeer sober. Wat een verschil met gisterenavond. Maar ik voelde me er meer thuis, tussen mijn eigen soortgenoten.
Morgen mogen we afrekenen met vrije donativo.
QUOTE VAN DE DAG : Wie wil zoekt een mogelijkheid. Wie niet wil, zoekt een reden…
Dag Dirk,
Ja een kasteelleven is ook niet alles..
Het gewone is inderdaad soms het beste.
Maar zoals je zegt je moet het eens meemaken.
Die mevrouw is zeker een unicum! Chapeau!
Wel leuk dat het weer beter is nu, stapt gemakkelijker.
Geniet van uw wandeling
Je bent fantastisch goed bezig!
Groeten
Youri
Dat kasteel Youri, ik wil der niet mee gestraft worden. ‘k Heb toevallig kunnen vernemen hoeveel jaarlijkse kosten eraan verbonden zijn.
Nee, bedankt !!
Hi Dirk ,ik zie het zo voor me, aan een grote lange tafel te midden van een ruime kamer,in het kasteel met een super lekker diner voor je neus,echt….ik zie zelfs mezelf daar zitten,hihi. Toch alweer een mooie herinnering rijker en dan in de ochtend krachtvoer.Inderdaad kan me voorstellen dat de avond erop heel wat anders was,maar zoals je zelf zegt terug onder de andere stappers met elk hun verhaal.Da madamke,chapeau wê,ik denk dat ze kracht haalt uit haar stappen,tof hé.Nog een prettige tocht verder xx
Midd Door, ‘t was een ronde tafel… 🤷♀️😉
Dag Dirk,
Ik bezorg je graag wat ” Poëzie als adem voor de ziel, leeftocht voor onderweg ….”
ONDERWEG
Ik was er nooit geweest : in Conques niet en ook niet in Moissac.
Nu volgde ik een stoet van wel tien eeuwen lang; mijn voeten
in het oude spoor, vanaf Le Puy, dwars door de leegte van Aubrac.
De voorsten – schimmen in de tijd – ik zou hen toch ontmoeten.
In Conques bijvoorbeeld, in de abdij die het verstild
rumoer van al die tochtgenoten heeft bewaard: in stenen
en in sfeer, en in het licht dat je naar boven tilt
en dat hier schijnt zoals het vroeger heeft geschenen.
En dan is er Moissac, een kruisgang en een kerk, en ik vind
een beeldengroep, heel simpel maar ontroerend schoon:
Sint – Jozef leidt de ezel met daarop Maria en haar kind.
Ik voel en weet ineens wat deze maker heeft bezield;
want zijn Maria is zo zuiver, ingetogen en zo lief, gewoon
wijl hij het beeld schiep van de vrouw van wie hij hield.
Tijs Dorenbosch
Moet je wel herkenbaar overkomen Dirk. Mocht het smaken , ik heb wel meer van dat.
BUEN CAMINO
JEF
Dirk , hallo , ben evenaar Diest geweest bij mijn oudste zoon. Terug thuis rap nen keer kijken waar je nu zit en je verhalen lezen Maar ook je foto’s prachtig. Wat nen souvenir zeg en bijna zeker dat achter ieder foto wel een verhaaltje zal blijven hangen. Keep going en All the best
Voor mij is er dagelijks wel wat werk aan om zo een blog te onderhouden. Maar ik doe het graag, en het zal achteraf ook een soort dagboek zijn voor mij.
Het doet me ook deugd om toch redelijk wat volgers te hebben.
Jef, bedankt ervoor. Ik zal er nog wel wat mee doen als het mag…??