Dag 72 (maandag) : Azofra – Belorado – 42 km – 410 hoogtemeters
Dag 72 (maandag) : Azofra – Belorado – 42 km – 410 hoogtemeters
Het begon vanmorgen al. Ik had een vreemd voorgevoel. In de Albergue waar ik sliep was er terug geen ontbijt te krijgen. Het restaurant een paar honderd meter verder waar ze erop inspelen en daar ontbijt voorzien, trok ook op niets.
Eenmaal gestart, begon het al vlug lichtjes te regenen en was het koud.
Dus eigenlijk helemaal niets om vrolijk van te worden….
Ook weinig of geen standjes om iets te eten te kopen. Rond de middag dan toch een sandwich(je) kunnen bemachtigen.
En vervolgens heel de namiddag langs de N-120 gelopen. Je moet weten dat is een zeer drukke weg waar ook nog eens zeer veel vrachtwagens gebruik van maken.
Enkel een lelijke vangrail waren we van elkaar verwijderd. Om zot van te worden. Uiteindelijk mijn oordoppen ingestoken om het geluid toch wat dragelijker te maken.
Al goed dat het niet regende, anders had ik ook nog eens 500 douches gekregen van het opspattende water.
Normaal ging ik een kortere etappe stappen, maar om er morgen niet weer mee geconformeerd te worden; stapte ik tegen beter weten in verder. Zo ben ik aan die 42 km gekomen.
Nog liever terug in een bos verdwalen of een hele dag door de regen stappen, dan de etappe van vandaag te moeten overdoen !!
Mijn eigen schuld, maar door vandaag een lange etappe te stappen zijn het terug allemaal nieuwe gezichten vanavond.
Ik kan herbeginnen nieuwe vrienden te maken…
Vannacht slaap ik in een soort bijgebouw van een kerk. Met 20 kunnen we er terecht. Telkens mooi verdeeld in kamers van 8.
Met dank aan Kathleen & Christophe Feys – Vens voor het sponsoren van de tweeënzeventigste etappe
QUOTE VAN DE DAG : Soms zijn moeilijke dagen nodig om je ogen te openen voor dingen die je voorheen nooit hebt gezien…
Dag Dirk,
Laat uw moed niet zakken. Ik kan geloven dat dit een saaie bedoening was langs die drukke weg. Jammer dat er bijna nooit geen ontbijt is. Toch proberen van iets te voorzien. Uw voedsel is belangrijk. Vandaag zal het hopelijk beter stappen zijn.
Je zal vast uw andere pelgrims wel terug tegen komen.
Je bent heel goed bezig. Ook al zijn we niet bij u, al die mensen die je blog lezen en anders contact hebben met u, steunen u enorm!!
Vele groetjes
Youri
Youri,
Sorry, het was misschien een beetje een rare titel gisteren van mij? Maar zo rap zal ik het echt niet opgeven wé.
Het was een baaldag gisteren. En dan wil ik dat ook niet wegsteken. Ik beloofde van mijn blog zo eerlijk mogelijk te schrijven. Vandaar…
Ik denk dat het voor jou ook beter is te weten dat er ook wel eens zo een dag kan tussen zitten. Maar wees maar zeker, er zijn veel meer super toffe dagen, dan deze gelijk van gisteren. 👌
Hi Dirk,kan geloven dat die autoroute nie te doen was,je bent al meer gewend.Zo vreemd dat het zo moeilijk ontbijt te bemachtigen is,Er is blijkbaar een groot verschil tussen noord-en Zuid-Spanje .Het was een beetje een slecht dag das al,iedereen heeft er recht op ook jij. Kan alleen maar beteren,oké .Zo te zien aan de foto’s kom je meer en meer aanwijzingen tegen die te maken hebben met Compostella leuk.Nog veel courage laat niets aan je hartje komen,verzorg je xx
Dag Dirk, ik heb net eens je resterende route nagezien en je zal inderdaad nog wandelpaden hebben langs en zelfs op de weg doch niet om je ongerust te maken . Het gaat slechts om een 2 a 3%. Ik wens je veel moed en ik benijd je een beetje, de ervaring die je nu beleeft is om uw leven lang bij te blijven. De groeten van Jean Pierre gebuur.
Goedemorgen J-P,
Inderdaad, het is een fantastische ervaring deze Camino te kunnen stappen. Zoiets doet iets met een mens.
Maar ook zo moeilijk om het in woorden om te zetten…
Stom van mij om der eerst 20 jaar over na te denken… 🤷♀️😉
Dag Dirk,
De moet niet laten vallen door één klote dag, je hebt nu al zoveel km afgelegd met Ups and Downs dus die dag zal je wel terug vlug vergeten . Denk aan de mooie padjes en uitzichten dat je al hebt gezien die zal je wel weer tegen komen geniet verder van al het mooie .
Gr Gino & Hilde
Goedemorgen Gino & Hilde,
Neenee, zo vlug laat ik de moed niet zakken wé. Het is en blijft een fantastische beleving. Vandaag stap ik tot de grote stad Burgos…
Hey Dirk
Moeilijke dag gisteren blijkbaar, hopelijk vanaf nu weer wat bos. Je zal ook weer dubbel zoveel kunnen genieten van de rust na zo’n drukke route. Ik herinner mij dat je zei toen we dag 72 hadden gesponsord ‘ik moet wel nog zover geraken!’ , kijk het is al zo ver. Wat gaat de tijd snel. Hou de moed erin Dirk en nogmaals chapeau!! Hier zijn de studenten volop in de blok.
Grtjs
Kathleen en Christophe
(Ps: we blijven hier wonen 😉. Vertellen het wel later)
Goedemorgen Christoph & Kathleen,
Ja, ik was voor mijn start echt niet zeker of ik wel etappe 72 zou halen. Net gelijk ik nu ook nog niet zeker ben of ik wel Compostella zal halen.
Ik heb der hier al zoveel gezien die soms door kleine stomme dingen uitgeschakeld worden…
Tot nu hebben jullie mijn slechtste etappe (72) op jullie naam staan. Ik hoop van harte dat het zo blijft… 🤷♀️😉
Hoi Dirk
Om te antwoorden op je vraag, ik voelde me eerder onwennig je leeft nog weken verder in een soort roes die je mee gekregen hebt op de camino moeilijk om uit te leggen, mijn eerste camino was de intenste, dat zo’n camino wat te weeg brengt daar kan je zeker van zijn ik moet af en toe op pad en daarom ben ik mijn lieve vrouw heel dankbaar, ik denk er zelf aan om na mijn camino in September Spaanse les te gaan volgen graag zou ik de ervaring van hospitalero meemaken andere pelgrims zo goed mogelijk helpen dat zou fantastisch zijn
Het camino virus 😀
Een beetje een baaldag lees ik maar aan de foto’s te zien ook nog op wat rustige wegen gestapt en terug een ferme afstand afgelegd toch straf maar het belangrijkste is dat je je goed voelt
Nog een leuke avond en morgen een nieuwe dag
Groeten Geert
Dag Geert,
Bedankt voor jou eerlijk antwoord.
Jou ervaring zal ongeveer de mijne zijn.
Allé, dat denk ik toch…?
Als ik voel hoe intens ik hier van soms zeer kleine dingen kan genieten… 👌