Dag 53 (woensdag): Moissac – Espalais – 25 km – 240 hoogtemeters
Dag 53 (woensdag): Moissac – Espalais – 25 km – 240 hoogtemeters
Vanmorgen gestart met een stevige afdaling van zeker wel 45 minuten.
Ik heb ook het gevoel dat er terug wat meer pelgrims op de weg zijn.
Aan de rook uit die 2 schoorstenen kan je zien dat het hier vandaag echt wel helemaal windstil was.
Dat vrouwtje met haar rugzak en zonnebril (zie foto bij de boom), heb ik al een aantal dagen na elkaar ontmoet.
Telkens is het een leuk terug zien. Ze woont op een appartement in Bretagne.
Ik vroeg vandaag naar haar leeftijd. Ik heb het 3 maal moeten opnieuw vragen. 77 jaar !! Ongelooflijk !!
Van al de tijd dat ik hier nu al aan het rondstappen ben, is zij degene die mij het best kan volgen.
Respect heb ik voor haar. Spijtig, vandaag is ze ergens haar paraplu kwijt gespeeld. Ik heb dat niet, anders kreeg ze de mijne.
Ik ben nu al weken aan een stuk de rood-witte tekentjes van de GR65 aan het volgen.
Ik had het er vandaag gelijk een beetje mee gehad…
Ook had ik gisteren al horen zeggen dat er via een kanaal ergens een alternatieve route zou bestaan tot in Auvillar.
Daarom besliste ik om vandaag nog eens op avontuur te trekken…
Zeg maar, eens proberen om mijn eigen Camino te maken.
Na een half uurtje op de sukkel te zijn geweest, was ik al snel op de goede weg.
Het deed me terug denken aan de etappes waar ik helemaal het noorden kwijt was geraakt…
Hier is dat gewoon niet mogelijk.
De dorpjes liggen veel dichter bij elkaar. En hier zie je nog mensen op straat die graag bereid zijn om te helpen.
Mijn alternatieve beslissing bleek al gauw een hele goeie beslissing geweest te zijn.
Aan een oud sluizencomplex leerde ik een uitgeweken Nederlander kennen die het sluiswachtershuis omgevormd heeft naar een klein restaurant.
‘t Is nog maar een 4-tal weken open.
Hij vertelde dat hij een paar km verder in een kasteel woont.
Als ik wilde mocht ik er als pelgrim zijnde voor een “prikje” gaan slapen. Met avondeten & ontbijt.
Wat een geschenk na een paar moeilijke nachten…
Met dank aan Geert & Kathy Desmedt – Platteeuw uit Ieper voor het sponsoren van de drieënvijftigste etappe.
Quote van de dag: De herinneringen die je later wilt hebben maak je nu…
Dag Dirk,
Niet alleen een goede stapper maar ook nog eens een gouden hart. Jammer dat die mevrouw haar paraplu kwijt was.
Wat een verschil van een tuinhuis naar een kasteel. Zal wel tof zijn!
Zo mooie foto’s langs dat water.. het weer is prima zie ik. Dat is wel veel beter wandelen.
Geen last gehad in uw knieën met die afdaling? Daar zijn stokken dan wel goed van pas…
geniet van uw wandeling vandaag!
Vele groeten
Youri
Hey Youri, het weer WAS idd goed.
Nu terug een heel ander verhaal…
Ja, ik ben zo content om met stokken te stappen. Ik zou het me niet kunnen voorstellen zonder. Toch zijn er die het doen. Dat is wel maar een minderheid.
Scherpe afdalingen… Nee, liever niet. Laat mij maar omhoog stappen.
Hallo Dirk
Toch wel straf op een leeftijd van 77j dit nog kunnen doen , hopelijk is dit voor ons ook weggelegd maar we gaan daar niet zolang op wachten nog 100dagen voor mij , en ik kan alleen maar zeggen wie met de gedachte zit om ook een camino te wandelen gewoon doen niet uitstellen als het kan 👣👣👣
Een meevaller om even te kunnen overnachten in zo’n kasteel in tegenstelling tot het vermuft tuinhuisje en ronkende pelgrims 😃
Doe zo verder Dirk, je blijft ons aangenaam boeien met je verhalen en foto’s….. Top 👍
Groetjes
Geert
Dank je wel Geert,
100 dagen maar. Het zal daar rap gaan zijn. Zal ik jou ook kunnen volgen ??
Hi Dirk,
Here we are again, time flies! Two more classes and then final tests. We’re already stressing out! Should we send you some earplugs? But the accomodations and the weather are looking up!
Kind regards
English 2 Gullegem
hallo Dirk,
ja inderdaad een serieus verschil met je kasteel van gisteren! En dat meiske op de foto, is dat echt 77 lentes JONG??? Man man man,, waar kan ik tekenen om er ook nog zo goed en fit uit te zien op die leeftijd?
Allée, nog veel stapgenot en tot later.
Luc Vandevyvere
Goedeavond Luc,
Dat meiske, ze ziet er niet alleen nog zo goed uit. Ze klinkt ook uitzonderlijk jong. Het optimisme dat zij uitstraald !! Echt blij haar te hebben mogen leren kennen. Ondertussen ook haar man leren kennen. Hij stapt niet, maar reist mee met een mobielhome. Prachtig toch !!
Hi Dirk ,eerste en vooral wees nie bang ,de beslissingen gaat niet over scheiden,ik denk dat er al genoeg gaat veranderd zijn als je terug komt.Nu jij,als je spreekt van het ene uiterste in het andere vallen in jou geval slapen ,wat een prachtig gebouw,is die man daar alleen? Echt mooi,denk wel dat je een rustige nacht achter de rug hebt.Alweer een mooie streek vind ik,hopelijk, blijft de route wat rustig en niet teveel up and douwn.Geniet nog xx
Ja, hij verblijft er alleen. Wou niet zoveel lossen over zijn privé.
Oei, veel veranderd als ik terug kom ??